Koszykarstwo, wiklinarstwo, plecionkarstwo to zajęcie bardzo stare. Już w zamierzchłej przeszłości ludy zbieracko-łowieckie chętnie się tym zajmowały. Plecionkarstwo było praktyczną umiejętnością, gdyż kosze potrzebne były do przechowywania i przenoszenia produktów żywnościowych.

Do wyplatania koszyków służą: wiklina, korzenie jałowca i drzew iglastych, rogożyna lub trzcina. Wykorzystuje się również tak zwany łub, czyli darte drewniane taśmy, najczęściej z jesionu, osiki, akacji, a także słomę. Odpowiedni dobór surowca i splotu umożliwia wykonanie każdego potrzebnego w gospodarstwie przedmiotu.

Formy i kształty koszy zależą od ich zastosowania. Duże i solidne wykorzystuje się do codziennej pracy w gospodarstwie, małe i lekkie – na grzyby czy zakupy.

Kosze plecie się, stosując różne techniki. Do dziś widoczne są regionalne różnice w tym rzemiośle. Typ splotu i kolor materiału pełni dodatkowo funkcję dekoracyjną.